നവംബർ 05, 2011

നന്ദിനികുട്ടി ,




(ആദ്യ കഥയുടെ പരിമിതികള്‍ ഉണ്ടാകാം . 

ഒരു നിര്‍ബ്ബന്തം കഥ ആയതാണ്. തെറ്റുകള്‍ കാണിച്ചു തരിക ) 

(സ്നേഹത്തിന് ഒരു മറുപുറമുണ്ട് , ഈ കഥയില്‍ ഒരു സുഹ്രിത്തിന്റ്റ് അല്‍പ്പം ജീവാംശവും )

വെളുക്കെ ചിരിക്കുന്ന കുറുമ്പ് കാരി , ആദ്യം പിണങ്ങിയും പിന്നെ ഇണങ്ങിയും എപ്പൊഴും കിണിങ്ങുന്ന സുന്ദരികുട്ടി , അന്ന് യാത്ര പറയുമ്പോള്‍ ടാറ്റ പറഞ്ഞു കരഞ്ഞത് ഇന്നും ഓര്‍ക്കുന്നു , വെളുത്ത മുഖം കരഞ്ഞു കലങ്ങിയ കണ്ണുമായ് ഇടവഴില്‍ അമ്മയെയും പിടിച്ചു കൊണ്ട് നിന്നവള്‍ . അവസാനം തിരിഞ്ഞ് നോക്കുംപോലും അവിടെ തന്നെ ഉണ്ടവള്‍ കാലത്തില്‍ വേഗത്തിനൊപ്പം നടക്കുവാന്‍ കാലുകള്‍ അകത്തി ചവിട്ടുമ്പോള്‍ ഒരു കാല്‍ ഉറയ്ക്കും മുമ്പ് മറുകാല്‍ എടുക്കുമ്പോഴും അവളുടെ മുഖം മനസ്സില്‍ തെളിയും , അവള്‍ക്ക് വേണ്ടിയാണ് ഓരോ പടികളും കയറിയത് , പടികള്‍ ഓരോന്നും കരയുന്നതനുസ്സരിച്ച് അവളുടെ വളര്‍ച്ചയും കത്തിലൂടെ അറിയുന്നുണ്ടായിരുന്നു . വല്ലപ്പോഴും മാത്രം എത്തുന്ന കത്തുകള്‍ കാവിലെ ഉത്സവത്തിന്‍ ഉത്സാഹം ഉണ്ടായിരുന്നു . ആ കത്തുകളിലൂടെ നാട്ടിലെ ദ്രിശ്യങ്ങള്‍ കണ്ടുകൊണ്ടിരിന്നു . അന്ന് വന്ന കത്ത് അവളുടെ വളര്‍ച്ച അറിയിച്ചുകൊണ്ട്‌ , എന്നില്‍ നിന്നും അകലുന്ന കത്ത് എന്ന് തോന്നി ,കഷ്ടതകളില്‍ കൂടെ നിന്ന എന്റ കഥാകാരി ഓര്‍മ്മിപ്പിച്ചു . സ്വയും കഥയാകുന്ന കത്ത് . പോകണം എന്‍  മാനസ്സത്തിന് ഒരു നായകനെ തേടണം ചുറ്റുമതിലുള്ള , കതകുള്ള പടിവതാലിനുള്ളില്‍ സുരക്ഷിത കൈകളില്‍ നല്‍കണം . സ്വപ്‌നങ്ങള്‍ നെയ്തു തുടങ്ങി .ക്ഷണനും നാട്ടാര്‍ക്ക് അത്ഭുതം ആകണം , ഇനിയും കുറേക്കാലം ഈ സ്മരണ നാട്ടില്‍ നില്‍ക്കണം അഭിമാനമോടെ തല ഉയര്‍ത്തി നടക്കണം . ചിന്തകള്‍ പലവഴികളില്‍ സഞ്ചരിച്ചു കൊണ്ടിരിന്നു ..

പതിവില്ലാത്ത ഫോണ്‍ ശബ്ദം വിളിച്ചു ഉണര്‍ത്തി . മറുതലയില്‍ ഇടറിയ ശബ്ദം .. അവള്‍ ഇന്ന് ഇതുവരെയും കോളേജില്‍ നിന്നും വന്നില്ല . ഒരു നിമിഷം അനവധി ദ്രശ്യങ്ങള്‍ കണ്മറഞ്ഞു .. തിരക്കിയോ എല്ലാ സ്ഥലവും . വേണ്ട അവള്‍ വിളിച്ചു പറഞ്ഞു തിരക്കണ്ട "ഞങ്ങള്‍ പോകുന്നു' എന്ന്‌ ,... "ഞങ്ങള്‍ " ചങ്ക് ഒന്ന് പിടഞ്ഞു .തലയില്‍ ഒരു മിന്നല്‍ .സ്വപ്‌നങ്ങള്‍ രണ്ടായി പിളര്‍ത്തിയ വാക്ക് "ഞങ്ങള്‍ പോകുന്നു "  ... ഇനി എന്തിന് ആര്‍ക്കു വണ്ടി . ഒരു ജന്മം ആര്‍ക്കായി സ്വപ്‌നങ്ങള്‍ നെയ്തോ ഒരു നിമിഷത്തിന്‍ മനോ വ്യതയാല്‍ സര്‍വ്വരേം ഉപേഷിച്ച് യാത്രയായ ഇവളെ എന്തിന് സ്വപ്നം കണ്ടു വളര്‍ത്തി , സ്വയ ജീവിതം കുടുസു മുറിയിലെ ജീര്‍ണ്ണതയില്‍ കഴിച്ചു കൂട്ടി , എന്താണ് ഇങ്ങനെ എനിക്കുമാത്രം വരാന്‍ .. സകല ദൈവങ്ങളില്‍ ഉള്ളവിശ്വാസവും നഷ്ടമായി .. ഇനി എന്ത് . അറിഞ്ഞവര്‍ വന്നു സമാധാനപ്പെടുത്താന്‍ തുടങ്ങി , ആര്‍ക്കും എന്തും പറയാം സ്വപ്‌നങ്ങള്‍ കൊഴിഞ്ഞത് എന്റ അല്ലെ . 

എന്തെ ഈ കുട്ടികള്‍ ഇങ്ങനെ .. സ്വയം ചോദിച്ചു .. ആരോടും സ്നേഹമില്ലാതെ ബാധ്യത ഇല്ലാതെ ,ഇത്രയും സ്നേഹം നല്‍കി വളര്‍ത്തി പഠിപ്പിച്ചു സ്വന്തം കാലുകളില്‍ നില്ക്കാന്‍ പ്രപ്തക്കിയപ്പോള്‍ കൂടെ ഉള്ളവരെ എല്ലാം ഇട്ടെറിഞ്ഞു കുറച്ചു ദിവസങ്ങള്‍ ഇടപഴകിയ ഒരാളുടെ കൂടെ യാത്രയാകുന്നു .. നാം സ്വപ്നം നെയ്ത്തു നമ്മുടെ തെറ്റ് . നാം വളര്‍ത്തിയത് നമ്മുടെ തെറ്റ് , നാം ജീവിതം ജീവിക്കാതെ കളഞ്ഞത് നമ്മുടെ തെറ്റ് . നാം സ്നേഹിച്ചത് നമ്മുടെ തെറ്റ് , കാലുറയ്ക്കാത്ത കാലത്ത് പിടിച്ചു നടത്തി സ്വയും കാലില്‍ നില്ക്കാന്‍ പഠിപ്പിച്ചത് തെറ്റ് , അപരിചിതനായ ഒരാളോടുപ്പം പെറ്റുവളര്‍ത്തിയവരെ ഉപേഷിച്ച് പോകുന്നവരുടെ ശരി സ്നേഹം , സ്നേഹിച്ച ഒരാള്‍ക്കുവേണ്ടി പോറ്റി വളര്‍ത്തിയ ഒരുപാട് സ്നേഹ ഹൃദയങ്ങളെ തകര്‍ത്ത് കൊണ്ട് ഒരു യാത്ര ഇത് മാത്രമാണ് ശരി , ഒരു വലിയ ശരി ..

ലാലു കടയ്ക്കല്‍ .. 

Related Posts

നന്ദിനികുട്ടി ,
4/ 5
Oleh

Subscribe via email

Like the post above? Please subscribe to the latest posts directly via email.

1 comments:

Tulis comments
avatar
അജ്ഞാതന്‍
2011, നവംബർ 13 11:13 PM

Har Ghadi Badal Raha Hai Roop Zindagi
Chaav Hai Kahhi Hai Dhoop Zidnagi
Har Pal Yahan
Jee Bhar Jiyo Jo Hai Sama
Kal Ho Na Ho..................
ഒരുപാട് സ്നേഹ ഹൃദയങ്ങളെ തകര്‍ത്ത് കൊണ്ട് ഒരു യാത്ര ഇത് മാത്രമാണ് ശരി , ഒരു വലിയ ശരി ..

Reply